Konradów - dzwony kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego

O dzwonach z kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Konradowie udało się zgromadzić wiedzę tylko z okresu XVI / XVII w. oraz zdobyć ciekawą relację z uroczystości poświęcenia nowych dzwonów w 1924 r. Na dziś reszta historii dzwonów z tego kościoła utonęła w mrokach historii. Niezwykle pomocne w wydobyciu ich z ciemności było by wsparcie lokalnej społeczności i na to liczę.

Konradów - dzwony kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego

Fot: Jacek Halicki CC BY 3.0 pl

Konradów - dzwony kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego 

Pierwsza pisemna wzmianka o dzwonach z kościoła w Konradowie pochodzi od Christopha Naetiusa, który w 1561 r., w wyniku wizytacji kanonicznej, w księdze dekanalnej wśród wielu przedmiotów kultu religijnego  zapisał m. in. trzy dzwony, nie podając przy tym żadnych szczegółów z nimi związanych[1].

N/z: fragment tekstu księgi dekanalnej Naetiusa i Kecka - inwentaryzacja kościoła z 1560 r.

O dziwo, kolejny z wizytujących tenże kościół, dziekan kłodzki Hieronim Keck w prowadzonej przez siebie księdze dekanalnej w 1631 r. już o tych trzech dzwonach nie wspomina, wymienia za to,  wśród dużo większej liczby przedmiotów liturgicznych, niż za Naetiusa, tylko jeden dzwonek przy ołtarzu.[2] Być może stan taki był efektem toczącej się wojny trzydziestoletniej i związanych z nią rabunków lub też pożarów.

N/z: fragment tekstu księgi dekanalnej Naetiusa i Kecka - inwentaryzacja kościoła z 1631 r.

 Poszukując źródeł informacji o dzwonach z Konradowa udało mi się natrafić na wydawane w okresie przed II Wojną Światową w Lądku Zdroju lokalne czasopismo „Landecker Stadtblatt und Nachrichten”, które, nie pierwszy zresztą raz, dostarczyło mi cennych informacji związanych z ich historią. W numerze 22 z soboty, 3 maja 1924 r. lokalny reporter czasopisma zdał relację z poświęcenia  dwóch nowych dzwonów dla kościoła w Konradowie.[3]

N/z: winieta Landecker Stadtblatt und Nachrichten z 03.05.1924 r.

 Ze względu na unikalny, myślę walor poznawczy, oddający nastrój tego wydarzenia, przytaczam relację reportera bez większych zmian i w całości. A tenże pisze: „Inauguracja dwóch nowych dzwonów odbyła się w dwa dni świąteczne z udziałem całej lokalnej społeczności. Poczyniono szeroko zakrojone przygotowania, aby zapewnić godne świętowanie, Nawet jeśli pogoda nie do końca sprzyjała, to przynajmniej z góry było spokojnie. O godzinie trzeciej po południu przed gospodą Weinitschke ustawiła się procesja, aby uroczyście uderzyć w dzwony. Procesję otwierały dzieci w wieku szkolnym.”[4]

 N/z: fragment artykuułu z z cytowanego artykułu w "Landecker Stdtblatt und Nachrichten nr 22 z 03.05.1924 r.

I dalej: „Za nimi podążali; orkiestra, stowarzyszenie wojskowe, katolickie stowarzyszenie mężczyzn, klub kolarski i duchowieństwo. Po tym nastąpił przejazd udekorowany wieńcami i równie udekorowanymi dzwonami. Duży powóz z wieńcem. Za nim podążały matki chrzestne, żony właścicieli gospodarstw: Faber, Kuschel, Hauck,  (2 panie – przyp. aut.) Werner i Rudeck oraz rada kościelna. Procesja najpierw udała się na plebanię. Następnie w kościele odbyło się uroczyste nabożeństwo.”[5]

N/z: fragment artykuułu z z cytowanego artykułu w "Landecker Stdtblatt und Nachrichten nr 22 z 03.05.1924 r.

Zakończenie uroczystości reporter relacjonuje następująco: „Pod koniec nabożeństwa miejscowy ksiądz wygłosił następujące słowa: „Jestem głosem wołającego na pustyni”. Prowokujące do myślenia przemówienie rozpoczęło się od wyjaśnienia znaczenia dzwonów w ogóle, a w szczególności nowych, które mają zostać poświęcone. Większy z nich - dzwon św. Krzyża,  lub dzwon Zbawiciela, jest poświęcony św. Krzyżowi, podobnie jak kościół.”[6]

N/z: fragment artykuułu z z cytowanego artykułu w "Landecker Stdtblatt und Nachrichten nr 22 z 03.05.1924 r.

„Przedstawia Ukrzyżowanego i napis nad nim: In cruce salus. Mniejszy dzwon, Alve lub dzwon maryjny, nosi na płaszczu wizerunek Matki Bożej z Bożym Dzieciątkiem, a nad nim słowa: Ave Maria. Po kazaniu procesja ponownie uformowała się i przeszła na dziedziniec parafialny. Tutaj najpierw odmówiono przepisane psalmy, po czym pastor Tschöpe  z Rengersdorf (Krosnowice) dokonał konsekracji w asyście pastorów; Brehla z Neuwaltersdorf, Zahltena z Kunzendorf (Trzebieszowice), Becka z Heinzendorf (Skrzynka) , Simona z Konradswalde (Konradów). Ceremonię zakończył chór męski. Dzwony zostały nastrojone w tonacjach b, des, t i odlane w odlewni dzwonów Urlich w Applda w Turyngii.”[7]

 

 N/z: fragment artykuułu z z cytowanego artykułu w "Landecker Stdtblatt und Nachrichten nr 22 z 03.05.1924 r.

 Jak wynika z relacji, uroczystość poświęcenia nowych dzwonów odbyła się 3 maja 1924. Z kolei, z relacji zamieszczonej w jednym z kolejnych numerów „Landecker Stadtblatt und Nachrichten” dowiadujemy się, że „nowo poświęcone dzwony zostały podniesione i zawieszone przez firmę Bieletal - Hoch - und Tiefbau G. m. b. H. Landeck bez żadnych wypadków.[8]

Pojawia się więc pytanie, co się stało ze „starym / starymi dzwonem / dzwonami? Można domniemać, że, mimo że nie udało mi się do tej pory natrafić na wiarygodną informację w tej kwestii, dzwon / dzwony spotkał los typowy dla okresu I Wojny Światowej, czyli rekwizycja na cele wojenne. I kolejne pytanie: jaki jest los tych dwóch „nowych” dzwonów? Czy zachowały się do dzisiejszych czasów na dzwonnicy kościoła w Konradowie, czy  uległy kolejnym rekwizycjom w czasie II Wojny Światowej? Mam nadzieję, że uda się znaleźć odpowiedź na te pytania, zwłaszcza, że, mimo niewielu szczegółowych informacji charakteryzujących te dzwony, znamy przynajmniej ich nazwy. Wiadomo też, jakie plakiety i inskrypcje się na nich znajdować powinny. A to już spore ułatwienie dla identyfikacji stanu obecnego.

 N/z: kościół w Konradowie w 1900 r. – fragment widokówki dodanej przez Jana R° w: https://polska-org.pl/7409760,foto.html

 



[1] Constitutiones Synodi Comitatus Glacensis in causis religionis, 1559 : die Dekanatsbücher des Christophorus Neaetius, 1560, und des Hieronymus Keck, 1631, s. 35,   red. F. Volkmer i W. Hohaus  - Śląska Biblioteka Cyfrowa

[2] Tamże, s. 113

[3] Landecker  Stadtblat und Nachrichten nr 22 z 03.05.1924 r., w: https://bibliotekacyfrowa.pl/Content/99442/PDF/GSL_P_31031_IV_1924_42026_019.pdf

[4] tamże

[5] tamże

[6] tamże

[7] tamże

[8] Landecker Stadtblatt nr 25 z 14 maja 1924 r w: https://bibliotekacyfrowa.pl/Content/99466/PDF/GSL_P_31031_IV_1924_42026_022.pdf