Różanka  – dzwony kościoła  p.w. Wniebowzięcia  NMP

Fot: Jarosław Sobański
Różanka  – dzwony kościoła  p.w. Wniebowzięcia  NMP

Pierwszą wzmiankę o dzwonach w Różance (Rosenthal) znajdujemy u Naetiusa w 1569 r. Według jego inwentarza w Różance był jeden dzwon a w Granicznej – dwa. Z kolei, według Tschitschke,  na wieży w Różance znajdowały się dwa dzwony,  jeden odlany w 1575 r., z inskrypcją:  „GOTES WORT BLEIBT EWIG. GOSEN HAT MICH HANS FUX 1575” czyli „Słowo Boże pozostaje na wieki” i „Odlał mnie Hans Fux w 1575 r. O większym nie wiemy nic, poza tym, że  roztrzaskał się w 1670 r. O ich istnieniu,  jak podaje Tschitschke, świadczą kwoty wymienione w rachunkach kościelnych za wylanie dzwonów.[1]

Fot: Grzegorz Rycombel

Jesienią 1683 r. został podniesiony trzeci, największy  dzwon. Nosi napis: HAEC CAMPANA FUSA EST IN HONOREM „SANCTISSIMAE TRINITATIS DEI PATRIS ET FILI ET SPIRITUS  SANCTI  AC BEATISSIMAE [VIRGINIS  MARIAE  SUB TITULO  OMNIUM  SANCTORUM  SUB  PAROCHO  ADM. REDO D. JOANNE FRANCISCO BROCKEL. GOSS MICH CASPER WOLFF  IN  BRESLAU  1683”…[2]

N/z.: kamienne schody wiodące na dzwonnicę kościoła w Różance.

Fot: Grzegorz Rycombel

… czyli  „ten dzwon wylany został na cześć Trójcy Świętej; Boga Ojca i Syna i Ducha Świętego i Wszystkich Świętych i Błogosławionych, Najświętszej Maryi Panny zawsze Dziewicy i Wszystkich Świętych za proboszcza Johanna Franza Brockela.  Odlał mnie Casper Wolf, Wrocław 1683”. Dodatkowo uwiecznione zostały na płaszczu  nazwiska starszych wspólnoty i ojców kościoła.[3]

N/z.: drewniane schody wiodące na dzwonnicę kościoła w Różance.

Fot: Grzegorz Rycombel

Dzwon z 1683 r. w całej swojej okazałości na dzwonnicy kościoła w Różance. Widoczne bogate zdobienia i inskrypcje, które zajmują znaczną część powierzchni dzwonu.

Fot: Grzegorz Rycombel

 Dzwon posiada sześcioramienną koronę. Pałąki zdobione ornamentem. Przymocowany do jarzma metalowymi obejmami o o okrągłym przekroju.

Fot: Grzegorz Rycombel

Poniżej korony, na łączeniu hełmu z płaszczem bogaty ornament roślinny zamknięty dwoma półwałkami, z których dolny jest jednocześnie górną granicą dla głównej inskrypcji. Poniżej inskrypcji przytoczonej na poprzednich slajdach kolejny półwałek, a niżej bogaty ornament roślinny o symetrycznym układzie.

Fot: Grzegorz Rycombel

N/z.: widok na inskrypcję z innej perspektywy. W ostatnim wersie wyraźnie widoczne imiona proboszcza: JOANNE  FRANCIS[CO] Fot: Grzegorz Rycombel